Γιάννη Ρίτσου - «Το νόημα της απλότητας», Παρενθέσεις (1946-1947)



Καταπληκτικός συνδυασμός εικόνων,  λόγου και μουσικής. Μας εμπνέουν και μας ταξιδεύουν σε μνήμες του παρελθόντος οι οποίες μας φέρνουν στο νου το ανυπέρβλητο σθένος, την ανθρώπινη, την κοινωνική, και την καλλιτεχνική ευαισθησία, ενός από τους τόσους μεγάλους μας ποιητές, του Γιάννη Ρίτσου. Χάριν της συνεργασίας του Γιάννη Ρίτσου με τον αειθαλή Μίκη Θεοδωράκη, που παρεμπιπτόντως σήμερα γιορτάζει τα 85α γενέθλιά του (δείτε τη σχετική ανάρτηση στο http://girizo.blogspot.com/2010/07/blog-post_29.html), χάρισαν στον Ελληνικό λαό, αλλά και παγκοσμίως, έργα που χαρακτηρίζονται ως αριστουργήματα και θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μας.

Εύγε και για τη μουσική επένδυση από το "Children" του Σταμάτη Σπανουδάκη.

Και ένας στίχος για την πανέμορφη Ελλάδα μας:
«Πολύ αγαπιέται αυτός ο τόπος, με υπομονή και περηφάνια»
  Γιάννης Ρίτσος - Από το σποτ που παίζεται στη ΝΕΤ.

Έκανα χρήση του : makostas123 http://www.youtube.com/watch?v=BxALmxKk6ww

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Αγαπημένος Γιάννης Ρίτσος... πάντα μας συναρπάζει με τα λόγια του, τα ποιήματά του και την ευγενική ψυχή του...

Κι ένα κομμάτι από την Σονάτα του Σεληνόφωτος..που επίσης είναι αγαπημένο ποίημα...ολόκληρο είναι αγαπημένο...

Άφησε με να έρθω μαζί σου...
Θα καθίσουμε λίγο στο πεζούλι, πάνω στο ύψωμα,
κι όπως θα μας φυσάει ο ανοιξιάτικος αέρας
μπορεί να φανταστούμε κιόλας πως θα πετάξουμε,
γιατί, πολλές φορές, και τώρα ακόμη,
ακούω τον θόρυβο του φουστανιού μου
σαν τον θόρυβο δύο δυνατών φτερών που ανοιγοκλείνουν,
κι όταν κλείνεσαι μέσα σ αυτόν τον ήχο του πετάγματος
νιώθεις κρουστό το λαιμό σου, τα πλευρά σου, τη σάρκα σου,
κι έτσι σφιγμένος μες στους μυώνες του γαλάζιου αγέρα,
μέσα στα ρωμαλέα νεύρα του ύψους,
δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις
κι ούτε έχει σημασία που άσπρισαν τα μαλλιά μου,
(δεν είναι τούτο η λύπη μου...
η λύπη μου είναι που δεν ασπρίζει κι η καρδιά μου).
Άφησε με να έρθω μαζί σου

Το ξέρω πως καθένας
μοναχός πορεύεται στον έρωτα,
μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.

Εκείνος είπε...

και από την "Ἐαρινὴ Συμφωνία 16":

Ὁ Θεὸς
πραγματοποιεῖ τὸν ἑαυτό του
στὸ φιλί μας.
Περήφανοι ἐκτελοῦμε
τὴν ἐντολὴ τοῦ ἀπείρου.

Κάθε στίχος του είναι μια υπέροχη εικόνα.

Την καλησπέρα μου.

Scorpion49 είπε...

Χαίρομαι που γίνονται αναφορές και σε άλλα σημαντικά έργα του αγαπημένου μας ποιητή. Και δεν είναι ο μόνος αγαπημένος!!

ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΣΤΑΣ είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!...