Μια απρογραμμάτιστη επίσκεψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο


Χάλκινο άγαλμα Διός ή Ποσειδώνος του Αρτεμισίου
Πηγή: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

17 Αυγούστου, 2011, ημέρα Τετάρτη, και η προγραμματισμένη μου κάθοδος στο ανθρώπινο από πλευράς κίνησης Αθηναϊκό κέντρο για τη διεκπεραίωση διαφόρων εργασιών, παρά τη ζέστη που επικρατούσε, κύλισε ομαλά.
(Η εικόνα έχει τραβηχτεί με το κινητό μου, εξ ου και η κακή ανάλυση (υπεύθυνη η παλιά τεχνολογία)   


Ο δρόμος της επιστροφής, πεζοπορία μέχρι το σταθμό του μετρό Ομονοίας, οδήγησαν τα βήματα μου μπροστά στον προαύλιο χώρο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Πατησίων 44), και στη συνέχεια στο εσωτερικό του, με πρώτη στάση τα ταμεία.

Scorpion49: Ένα εισιτήριο παρακαλώ.
Ταμίας: Είστε άνω των εξήντα πέντε ετών;
Scorpion49: Θα μου ζητήσετε δελτίο αστυνομικής ταυτότητας;
Ταμίας: Οριστεε…
Scorpion49: Αστειεύομαι, χρειάζομαι τρία χρονάκια ακόμη, ελπίζω να προλάβω την έκπτωση, όταν και εφόσον αξιωθώ να επανέλθω μετά από τρία έτη, σας ευχαριστώ πολύ.

Επτά ευρώ το αντίτιμο και αρχίζει η τρεχάλα των δυόμιση ωρών για να προλάβω να δω όλα τα εκθέματα. Ήμουν αρκετά μικρός όταν είχα επισκεφθεί το μουσείο για πρώτη φορά, και δε θυμόμουν πολλά εκ των εκθεμάτων. Σύμφωνα με το διανεμόμενο φυλλάδιο, το κτίριο του Μουσείου, διατηρητέο μνημείο το ίδιο, θεμελιώθηκε το 1866 σε οικόπεδο που δώρισε η Ελένη Τοσίτσα. Η κατασκευή του βασίστηκε σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Ludwig Lange και Παναγή Κάλκου. Την τελική διαμόρφωση της πρόσοψης του κτιρίου επιμελήθηκε ο Ernest Ziller, ο οποίος είχε και την επίβλεψη έως το 1889, οπότε περατώθηκε η δυτική πτέρυγα. Η ολοκλήρωση του Μουσείου, ως έχει σήμερα, έγινε σταδιακά μέσα στον 20ό αιώνα με προσθήκες στην ανατολική πλευρά.

Το μουσείο φιλοξενεί-φυλάσσει εντυπωσιακό πλούτο εκθεμάτων που προέρχεται από όλο τον ελλαδικό χώρο, τα οποία χρονολογούνται από τα προϊστορικά χρόνια ως την εποχή της όψιμης αρχαιότητας, καθώς επίσης και εκθέματα από τον αρχαίο αιγυπτιακό πολιτισμό.

Προσωπικά δε βρίσκω λόγια να περιγράψω τους θησαυρούς που αποκαλύπτει το μουσείο στα μάτια των επισκεπτών. Περίτεχνες Συλλογές Γλυπτών, Χαλκών, Αγγείων και Μικροτεχνίας, Κυπριακών Αρχαιοτήτων, Κεραμικών, Χρυσών Κοσμημάτων και Αργυρών-Γυάλινων Σκευών, συνθέσεις δύο-τριών υλικών με εκείνο φυσικά που έλαμπε να είναι ο χρυσός, επεξεργασμένος με μοναδική τέχνη και φινέτσα, είτε ως επένδυση σε λαβές σπαθιών, είτε ως διαδήματα, είτε ως μάσκες, ή σε κέρατα ταύρων, κ.λπ. Επίσης η Συλλογές Σταθάτου και Βλαστού-Σερπιέρη με ανεκτίμητα εκθέματα κοσμημάτων, νομισμάτων και αγγείων. Θυμάμαι μια χαρακτηριστική σκηνή στην αίθουσα «Η Συλλογή Χαλκών», όπου στεκόμαστε μπροστά από το χάλκινο άγαλμα του Διός, ή του Ποσειδώνος του Αρτεμισίου, και το παρατηρούμε με το στόμα ανοιχτό, δίπλα μου μία νεαρή αγγλίδα τουρίστρια μονολογούσε χαμηλοφώνως, «magnificent, magnificent…». 
http://odysseus.culture.gr/h/4/gh41.jsp?obj_id=3567 

Και δεν ήταν φυσικά το μοναδικό έκθεμα που δημιουργούσε στους επισκέπτες τέτοιου είδους συναισθήματα. Χιλιάδες τα εκθέματα, αγγεία με ή άνευ παραστάσεων, αγάλματα διαφόρων διαστάσεων, από πάρα πολύ μικρά έως υπερμεγέθη, χρυσά κοσμήματα, αργυρά, κεραμικά ή γυάλινα σκεύη, και πάρα πολλά άλλα. Στον πρώτο όροφο υπέροχες τοιχογραφίες, εκθέματα αγγείων, κοσμημάτων, ανθρώπινων σκελετών οι οποίοι παρεμπιπτόντως ήσαν υψηλού αναστήματος. Κοινό δε μυστικό ότι μέγα πλήθος ελληνικών αρχαιοτήτων κοσμούν τα ανά τον κόσμο μουσεία, η πλειοψηφία τους όχι ως δανικά, αλλά ως κλεμμένα, ή ως διασωθέντα από την επερχόμενη καταστροφή, το τελευταίο χρησιμοποιήθηκε ως το πλέον σαθρό επιχείρημα από το λόρδο Έλγιν για να κλέψει τα μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία εδώ και σχεδόν 180 χρόνια παραμένουν  στο Βρετανικό Μουσείο, παρά το γεγονός ότι στην Αθήνα υπάρχει πλέον ένα από τα πιο σύγχρονα μουσεία του κόσμου, το Μουσείο της Ακρόπολης, όπου οι θέσεις των κλεμμένων μαρμάρων παραμένουν κενές και περιμένουν τα πρωτότυπα να επιστρέψουν στη μητέρα πατρίδα. Κομμάτια φυσικά του Παρθενώνα, ή και αγάλματα υπάρχουν και στα Γαλλικά-Γερμανικά Μουσεία και οι κυβερνήσεις των εν λόγω κρατών θα πρέπει να συμπεριφερθούν αναλόγως. Η Μελίνα είχε τσαγανό και μαγκιά, έκτοτε ουδείς μάγκας, με την καλή έννοια. Επιστροφή εδώ και τώρα!!

Με λίγα λόγια τα εκθέματα του Μουσείου ο θησαυρός του κόσμου.
Αξίζει να το επισκεφθείτε!!

Καθ’ όλη τη διάρκεια της επίσκεψής μου στο μουσείο η καρδιά μου σκίρτησε από συγκίνηση και υπερηφάνεια, μα συνάμα ράγισε όταν τη διαπέρασε το θλιβερό ερώτημα «γιατί φτάσαμε ως εδώ, γιατί επιτρέψαμε στους ξένους να μας αποκαλούν ζήτουλες και σκουπίδια της Ευρώπης; Εμείς με την τόσο πλούσια κληρονομιά; Πόσα λάθη πρέπει να κάνουμε ακόμη για να αφυπνιστούμε και να κάνουμε τις σωστές επιλογές, να βαδίσουμε το δρόμο της αξιοπρέπειας; Ένα ακόμη θλιβερό παράδειγμα της κατάντιας μας είναι και οι γύρω δρόμοι του μουσείου οι οποίοι ευωδιάζουν εμετικά, και κανένας αρμόδιος δεν έχει δείξει να ενδιαφέρεται για την απολύμανσή τους, έτσι δίνουμε αφορμές στους ξένους επισκέπτες για αρνητικά σχόλια, αλλά το κυριότερο θέτουμε σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Επίσης πρέπει οι γύρω δρόμοι να σταματήσουν να γίνονται στέκια παρανομούντων, και δεν εννοώ φυσικά όσους ασχολούνται με τη διάδοση-κυκλοφορία πνευματικών αγαθών-ιδεών. Ο κύριος υπουργός πολιτισμού, ή ο κύριος δήμαρχος με τι ασχολούνται;