Εκόντες άκοντες (Θα συμφωνήσουν, θέλουν δε θέλουν)


Απόσταγμα Δανειακής Σύμβασης
Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών, ειδικά μετά τα όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες εντός και εκτός Ελλάδας, και να φανταστώ τη συνέχεια.

Ζούμε πλέον όπως συνηθίζεται να λέγεται το θέατρο του παραλόγου. Αφού ζήσαμε την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, το διασυρμό του έλληνα πρωθυπουργού και τις πομπώδεις-επαναστατικές δηλώσεις των βουλευτών της συμπολίτευσης, ακολούθησε ο πλήρης εξευτελισμός τους με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Ο δε πρωθυπουργός ως «Virgo intacta» = Αγία Παρθένα, έπεισε τους αντιφρονούντες για τις αγνές του προθέσεις να θέσει δηλαδή εαυτόν εκτός κυβέρνησης ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας, εθνικής σωτηρίας, εθνικής καταστροφής, εθνικής ομάδας μπάσκετ, κάτι σοβαρό τέλος πάντων, αρκεί αυτή η κυβερνητική ομάδα να έχει δικαίωμα δικαιοπραξίας, να βάλει τη τζίφρα της και να μας θάψει για μια 20ετία και βάλε.

Κάπου εδώ άρχισαν τα όργανα. Άρχισαν τα παιχνίδια εντυπώσεων, αλλά και ουσίας. Είναι εμφανής η προσπάθεια αποφυγής της Ν.Δ. συμμετοχής της σε κυβέρνηση συνεργασίας, ώστε να διατηρήσει το αντιμνημονιακό της προφίλ. Έπονται τα πείσματα για το μοίρασμα της εξουσίας, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά οι ηγεσίες των κομμάτων του δικομματισμού ότι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να συνεργαστούν, έστω και για ένα βραχύ χρονικό διάστημα, για να ψηφιστούν τα συμφωνηθέντα, ή καλύτερα τα επιβληθέντα στις 26 & 27/10/2011 αντιλαϊκά μέτρα της νέας δανειακής σύμβασης εξόδου από την πρόσφατη καπιταλιστική κρίση.

Επείγονται οι ευρωπαίοι εταίροι μας να τελειώνουν με την ψωροκώσταινα, έχουν να ασχοληθούν με τον Cavaliere, που το παίζει δύσκολος με το ΔΝΤ (για πόσο ακόμη;). Προσπαθούν να σώσουν την ήδη διασπασμένη Ευρώπη θέλοντας, σώνει και καλά, να επιβάλουν πολιτικές που εξαθλιώνουν το βιοτικό επίπεδο των λαών βάζοντας ως κερασάκι στην τούρτα το κούρεμα του δημόσιου χρέους -τα ψαλιδίσματα θα τα αισθανθούμε όλοι μας, όχι στο τριχωτό της κεφαλής μας γιατί πολλοί έχουμε ήδη καταντήσει κουρούπες από τα μέχρι σήμερα ληφθέντα μέτρα, αλλά στον εναπομείναντα οικογενειακό μας οικονομικό προϋπολογισμό- (σε πολλούς δεν έχει μείνει πλέον ούτε σέντς).

Αλλά διερωτώμαι, τι έννοια έχει η ύπαρξη του ελληνικού κράτους εάν η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δεν είναι σε θέση να λειτουργεί εντός των εθνικών-συνταγματικών πλαισίων; Αν είναι έτσι, τότε δεν έχουμε παρά να εκχωρήσουμε στους ηγέτες του Γάλλο-Γερμανικού άξονα το δικαίωμα να διορίζουν την ελληνική κυβέρνηση ή και γαλλογερμανική αν τους «γουστάρει», αφού ούτως ή άλλως εμείς δεν έχουμε παρά να εκτελούμε τις εντολές τους.

Ή ψηφίζουμε λοιπόν τη σύμβαση, ή τελειώσαμε. Άντε να σε δούμε Αντωνάκη τι θα κάνεις με τις τρικλοποδιές που σου βάζουν οι «αντιεξουσιαστές» του ΠΑΣΟΚ. Προβλέπω ότι θα μας βγάλετε την ψυχή και στο τέλος θα τα βρείτε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τώρα πετάτε ο ένας στον άλλον μπανανόφλουδες για μικροπολιτικά οφέλη, και ο λαός.... στα κάγκελα.

Αποφεύγω να σχολιάσω τη στάση των εθνοσωτήρων Ντόρας-Καρατζαφέρη (υδροφόρες... συγνώμη, μου ξέφυγε..), αλλά και του συμπαθέστατου κ. Κουβέλη ο οποίος, σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα, είναι ολίγον ήξεις αφήξεις.

Ειλικρινά, εάν ο κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος, ο κάθε τίμια εργαζόμενος σ’ αυτόν τον τόπο θέλει να δει φως στο τούνελ δεν έχει παρά να το φωτίσει με τους αγώνες του. Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα νομίζω πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Τα κόμματα της αριστεράς έχουν υποχρέωση να καταθέσουν την εναλλακτική τους πρόταση στο λαό, αναλυτικά και ρεαλιστικά, ως να είχαν την επαύριον των εκλογών την εξουσία στα χέρια τους, και με δεδομένο ότι τα μέσα παραγωγής και όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα βρίσκεται σήμερα στα χέρια των καπιταλιστών. Να εξηγήσουν δηλαδή όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται στο λαό πως θα διαχειριστούν το όλο θέμα επιβίωσης της κοινωνίας. Αυτά τα ερωτήματα τίθενται συνεχώς από απλούς πολίτες και κυρίως προς την ηγεσία του ΚΚΕ που ζητά επίμονα, και δικαίως κατά την άποψη μου, τη λαϊκή ενίσχυση.

Άμεσα εκλογές;; Προηγείται η συνουσία!! (Sorry, but you know!!)