Η νέα σύνθεση της κυβέρνησης (Πηγή: Capital.gr)
Σε ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης προχώρησε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Το νέο κυβερνητικό σχήμα μετά τον ανασχηματισμό, το οποίο περιλαμβάνει μετακινήσεις, νέες εισόδους, αναβαθμίσεις, αλλά και υποβαθμίσεις και αποτελείται από 49 μέλη (μαζί με τον πρωθυπουργό) (έναντι 38 του παλιού) ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής.
Η ορκωμοσία της κυβέρνησης θα γίνει στις 12.00 το μεσημέρι και η πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου μετά την ορκωμοσία θα γίνει την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη.Η σύνθεση της κυβέρνησης μετά τον ανασχηματισμό έχει ως εξής:
Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Πρωθυπουργός: Παπανδρέου Γιώργος
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης: Πάγκαλος Θόδωρος
(δική μου παρατήρηση: αυτόν θα δυσκολευτούν κάπως να τον μετακινήσουν)
Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Υπ: Ραγκούσης Γιάννης
Υφ: Ντόλιος Γιώργος
Υφ: Τζάγκρη Θεοδώρα
Υπουργείο Οικονομικών
Υπ: Παπακωνσταντίνου Γιώργος
Υφ.: Σαχινίδης Φίλιππος
Υφ.: Κουσελάς Δημήτρης
Υπουργείο Εξωτερικών
Υπ.: Δρούτσας Δημήτρης
Αν. Υπ.: Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα
Υφ: Κουβέλης Σπύρος
Υφ: Δόλλης Δημήτρης
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας
Υπ.: Βενιζέλος Ευάγγελος
Αν. Υπ. : Μπεγλίτης Πάνος
Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας που θα μετονομαστεί σε Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
Υπ.: Χρυσοχοίδης Μιχάλης
Αν. Υπ. (Μακεδονίας- Θράκης): Ξυνίδης Σωκράτης
Υφ.: Ρήγας Παναγιώτης
Υφ.: Ρόβλιας Ντίνος
Ιδρύεται Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας
Υπ.: Διαμαντίδης Γιάννης
Υφ.: Τσουρή Ελπίδα
Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
Υπ.: Μπιρμπίλη Τίνα
Αν. Υπ: Σηφουνάκης Νίκος
Υφ: Μανιάτης Γιάννης
Υφ.: Μωραίτης Θάνος
Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Υπ: Διαμαντοπούλου Άννα
Αν. Υπ: Γεννηματά Φώφη
Υφ.: Χριστοφιλοπούλου Παρασκευή
Υφ.: Πανάρετος Γιάννης
Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
Υπ.: Ρέππας Δημήτρης
Υφ: Μαγκριώτης Γιάννης
Υφ.: Βούγιας Σπύρος
Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
Υπ.: Κατσέλη Λούκα
Αν. Υπ: Κουτρουμάνης Γιώργος
Υφ: Κεγκέρογλου Βασίλης
Υφ: Νταλάρα Άννα
Στο Υπουργείο αυτό θα ενταχθούν οι αρμοδιότητες Κοινωνικής Καινοτομίας, Προστασίας του Καταναλωτή, Μεταναστευτικής Πολιτικής και Νέας Γενιάς
Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Υπ: Λοβέρδος Ανδρέας
Υφ: Αηδόνης Χρήστος
Υφ.: Τιμοσίδης Μιχάλης
Στο Υπουργείο αυτό θα ενταχθούν οι αρμοδιότητες για θέματα αθλητισμού και διατροφής
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Υπ.: Σκανδαλίδης Κώστας
Υφ: Αποστολάκη Μιλένα
Υφ: Κουτσούκος Γιάννης
Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Υπ.: Καστανίδης Χάρης
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Υπ: Παπουτσής Χρήστος
Υφ.: Όθωνας Μανώλης
Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού
Υπ: Γερουλάνος Παύλος
Αν. υπ.: Χυτήρης Τηλέμαχος
Υφ: Νικιτιάδης Γιώργος
Υπουργός Επικρατείας με αρμοδιότητα τις επενδύσεις
Παμπούκης Χαράλαμπος
Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και κυβερνητικός εκπρόσωπος
Πεταλωτής Γιώργος
Πηγή: Capital.gr (http://www.capital.gr/news.asp?Details=1041783)
(ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 07/09/10 - 02:45)
Και ένα εύστοχο σχόλιο από τον @dafi, αναγνώστη του Capital.gr :
Άλλαξε ο Μανωλιός κι' έβαλε τα ρούχα αλλιώς
Η φράση αυτή ξεκίνησε από παροιμία, αλλά έγινε παροιμιακή από το παρακάτω περιστατικό:
Στους χρόνους του Όθωνα, υπήρχε ένας γνωστός κουρελιάρης τύπος:
Ο Μανώλης Μπατίνος. Δεν υπήρχε κανείς στην Αθήνα που να μην τον γνωρίζει, μα και να μην τον συμπαθεί. Οι κάτοικοι του έδιναν συχνά κανένα παντελόνι ή κανένα σακάκι, αλλά αυτός δεν καταδέχονταν να τα πάρει, γιατί δεν ήταν ζητιάνος. Ήταν.....ποιητής, ρήτορας και φιλόσοφος. Στεκόταν σε μια πλατεία και αράδιαζε ότι του κατέβαινε. Κάποτε λοιπόν έτυχε να περάσει από εκεί ο Ιωάννης Κωλέττης, πρωθυπουργός της Ελλάδας – θητεία 31 Μαΐου 1834 – 20 Μαΐου 1835). Ο Μανώλης τον πλησίασε και τον ρώτησε, αν έχει το δικαίωμα να βγάλει λόγο στη Βουλή. Ο Κωλέττης του είπε ότι θα του έδινε ευχαρίστως άδεια αν πετούσε από πάνω του τα παλιόρουχα που φορούσε κι έβαζε άλλα. Την άλλη μέρα ο Μανώλης παρουσιάστηκε στην πλατεία με τα ίδια ρούχα, αλλά φορούσε τα μέσα έξω. Ο κόσμος τον κοιτούσε έκπληκτος. Και τότε άκουσε αυτούς τους στίχους από το στόμα του Μανώλη Μπατίνου:
«Άλλαξε η Αθήνα όψη,
σαν μαχαίρι δίχως κόψη,
πήρε κάτι από την Ευρώπη
και ξεφούσκωσε σαν τόπι.
Άλλαξαν χαζοί και κούφοι
και μας κάναν κλοτσοσκούφι.
Άλλαξε κι ο Μανωλιός
κι' έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».
Κι' εγώ θα προσθέσω : Η ομάδα πετάει, σιδεροκέφαλοι και καλή προπόνηση στην πλάτη του Ελληνικού λαού. Νέα αρχή λοιπόν, νέες προσδοκίες, νέες υποσχέσεις περί «ανάπτυξης», περί δικαιοσύνης, ισονομίας (όλες δηλαδή οι κοινότοπες εκφράσεις που έχουν καταγράψει στη βαρετή πλέον κασέτα του Γ.Α.Π.). Παιδιά θα σας μαλώσω, σβήστε την κασέτα και ξανα-ηχογραφήστε τη με νέους στίχους και με μουσική επένδυση το θούριο του Δ.Ν.Τ-Ε.Ε. - Εκσυγχρονιστειτέέέέέέέέέ!!!
Υπαρξιακές αναζητήσεις
 |
| Μια χούφτα Αιγαίο-Χίος Πηγή: http://girizo.blogspot.com/ |
Παρότι δεν είμαι πλέον σπουδαστής, τότε συνήθως οι περισσότεροι έχουμε υπαρξιακά θέματα, τα υπαρξιακά μου ερωτηματικά συνεχίζουν να με ταλανίζουν, καθώς επίσης και ο ρόλος της πίστης μας σε κάτι υπέρτατο στο οποίο, όπως η πλειοψηφία πιστεύει, οφείλουμε την ύπαρξή μας. Το θέμα από μόνο του είναι τεράστιο και σίγουρα δε θα μπορούσα να λάβω απαντήσεις μέσα από λίγες γραμμές. Ποιητική Αδεία λοιπόν, διατυπώνω κάποια από τα πολλά ερωτήματα στα οποία δεν έχω βρει ή ακούσει ακόμη πειστικές απαντήσεις.
Γιατί έπρεπε να συμβούν όσα μέχρι σήμερα έχουν συμβεί, και όσα πρόκειται να συμβούν, για να φθάσουμε, άγνωστο πότε, στην ημέρα της τελικής κρίσης όπου ο καθένας μας θα λάβει το χρίσμα του «καλού» ή του «κακού» και θα του αποδοθούν τα κατά τα πεπραγμένα του; Ποιο δηλαδή το όφελος, ή ποια αξία έχει για το Θεό η όλη γνωστή στον Ίδιο γήινη ανθρώπινη διαδρομή, (ας σκεφτούμε ότι, από καταβολής ανθρώπου, έχουμε έναν ασύλληπτο αριθμό νεκρών από αρρώστιες, θρησκευτικούς-οικονομικούς πολέμους, ατυχήματα, μεταξύ των οποίων πλειάδα αθώων παιδιών), αφού κατά την αποφράδα όπως λέγεται ημέρα θα Καταλήξει στη γνωστή ετυμηγορία; Δηλαδή, «Σύμφωνα με τα έργα σας, εσείς θα πάτε στον Παράδεισο, οι δε υπόλοιποι θα πάτε στην Κόλαση». Παρενθετικά αναφέρω ότι η ελπίδα και ευχή κάθε πατέρα είναι τα παιδιά του να γίνουν καλοί άνθρωποι, να δημιουργήσουν οικογένεια και γενικά να προκόψουν στη ζωή τους, τηρώντας τις κοινά αποδεκτές αξίες και τους άγραφους ή γραπτούς νόμους περί τάξης και ηθικής. Οι γονείς στενοχωρούνται όταν κάτι δεν πάει καλά με τα παιδιά τους και προσπαθούν, χωρίς τα ίδια να το ζητήσουν, να προσφέρουν την όποια βοήθειά τους χωρίς από την άλλη να απαιτούν συνεχώς τις ευχαριστίες τους (το προαναφερθέν μάλλον είναι εξαίρεση του κανόνα, αλλά κατά την άποψή μου καλώς είναι). Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί ο Θεός δεν Έφτιαξε έτσι τους ανθρώπους, τον κόσμο γενικότερα, ώστε όσοι παραβαίνουν τις εντολές Του, να τιμωρούνται παραδειγματικά σ’ αυτή τη ζωή, οι δε υπόλοιποι να απολαμβάνουν την εύνοιά Του ζώντας γεμάτοι ευτυχία και αγάπη; Ο Θεός, ως Πανάγαθος και Φιλεύσπλαχνος (οι λέξεις διατυπώνονται με κάθε σεβασμό) πως θα Αντέχει, μετά το αποτέλεσμα της τελικής κρίσης, να Βλέπει τα παιδιά Του που αμάρτησαν να βασανίζονται στην αέναη κόλαση; Και πόσο θα Αντέξει να τα Βλέπει σ’ αυτήν την κατάσταση; Ποια θα είναι τα συναισθήματα Του με όλο το σκηνικό που θα Βιώνει αιωνίως; Δε θα ήταν προτιμότερο να τιμωρούμεθα άμεσα και να εγκαταλείπουμε άπαξ και δια παντός το πλανητικό μας σύστημα που τόσο γενναιόδωρα μας προσφέρθηκε;
Προσωπικά θεωρώ, με όσο μυαλό-ευφυΐα μου έχει απομείνει, αφύσικη ή εκτός Θεϊκής προθέσεως μια τέτοια εξέλιξη, η οποία δε συνάδει με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχουν αποδοθεί στην Υπέρτατη Δύναμη. Ο κόσμος ζει συνεχώς με το φόβο της τιμωρίας λόγω της ενδεχόμενης παράβασης των άπειρων κανόνων που έχουν θέσει οι θρησκευτικοί μας ταγοί, με αποτέλεσμα οι τύψεις να βασανίζουν συνεχώς τους απλούς ανθρώπους, για οτιδήποτε, δεν έχει σημασία αν είναι σημαντικό ή ασήμαντο, αρκεί που είναι εκτός των γραπτών κανόνων. Ας σημειώσουμε εδώ ότι, μετά τον Ιησού Χριστό, έχουν γραφτεί αναρίθμητες γραμμές κανόνων-προσευχών που πρέπει κάθε πιστός να τηρεί με ευλάβεια εάν επιθυμεί να πάει στον παράδεισο. Ο Ιησούς Χριστός δεν χρειάστηκε να γράψει το κήρυγμα Του, έδωσε εντολή στους αποστόλους Του να το πράξουν, μήπως όμως έγινε κατάχρηση της εν λόγω εντολής;
Τα υπαρξιακά μας προβλήματα είναι πάρα πολλά. Κάποιοι άνθρωποι αρκούνται στο "πίστευε και μη ερεύνα", κάποιοι άλλοι αναζητούν απαντήσεις μέσα από συζητήσεις με ειδικούς ή μέσα από τις ήδη εκφρασμένες απόψεις των κατά καιρούς φιλοσόφων. Πιστεύω ότι αξίζει η αναζήτηση, γιατί έχουμε να κάνουμε με την αέναη επιθυμία μας να μάθουμε το πως και το γιατί. Οι προτροπές του Ιησού Χριστού για ενάρετη ζωή ήταν χωρίς αμφιβολία χρήσιμες, και όσοι τις ακολούθησαν έδωσαν πραγματικό νόημα στη ζωή τους. Εντούτοις, για μένα τουλάχιστον, τα παραπάνω ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.
Αρκετοί βέβαια θα πουν: "άνθρωπε μου βρήκες την ώρα και τη στιγμή να μας ζαλίσεις με τις υπαρξιακές σου αναζητήσεις; Δεν αναζητάς καλύτερα τρόπους να λύσεις τα καθημερινά σου προβλήματα; Για τα υπόλοιπα έχει ο Θεός".
Κι' εγώ θα πω στους έχοντες την υπομονή:
Φίλοι μου, όντως συνταξιούχος (sixty one), διαθέτω αρκετό χρόνο για αναζητήσεις, ταπεινά λοιπόν ζητώ τη βοήθεια εκείνων που έχουν παρόμοιους προβληματισμούς και χρόνο να πουν την άποψη τους. Λέτε να βγάλουμε επιτέλους κάποια άκρη; (δύσκολο το βλέπω).
Υ.Σ.: Ας προσεγγίσουμε ερωτήματα και απαντήσεις μέσα από τη σκοπιά της Χριστιανικής διδασκαλίας, χωρίς φαρισαϊσμούς ή προκαταλήψεις.
"I CAN do ALL THINGS through Him who strengthens me... "
Κάποια μέρα ο γιος ρωτάει τον πατέρα του:
Πατέρα, θέλεις να συμμετάσχεις μαζί µου στο μαραθώνιο?
Ο πατέρας παρόλα που είναι καρδιακός απάντησε ...ναι!
Έτσι αποφάσισαν μαζί να δηλώσουν συμμετοχή.
Μετά από ένα διάστημα ρωτάει ο γιος τον πατέρα:
Πατέρα, τι λες, μπορούμε να δηλώσουμε συμμετοχή στο Ironman?
Ο πατέρας απάντησε ... ναι...
Το Ironman είναι το ποιο δύσκολο τρίαθλο στον κόσμο που διοργανώνεται κάθε χρόνο στην Hawai ...
Οι αθλητές πρέπει να κολυμπήσουν 3,86km , να κάνουν ποδηλασία 180,2km και να τρέξουν 43,19km διασχίζοντας το νησί.
Πατέρας και γιός έγιναν ένα σώμα για να λάβουν συμμετοχή..., και τώρα δείτε το Video που ακολουθεί.
Ο γιός στο αναπηρικό καροτσάκι.... επικοινωνεί μέσω Ηλ/κού Υπολογιστή.
Όταν υπάρχει απόθεμα ψυχικού-ηθικού σθένους και αγάπης, είτε πιστεύει κάποιος στο Θεό της θρησκείας του, είτε όχι, τότε ξεδιπλώνονται μπροστά μας ιστορίες που αναδεικνύουν το νόημα της λέξης άνθρωπος. Τη λέξη "Him" ο καθένας μας μπορεί να τη συνδέσει με τη Θεία δύναμη, με κάποιο θνητό όν που έχει ως πρότυπο, ή με τις ηθικές αξίες μέσω των οποίων αντλεί δύναμη και αισιοδοξία για να ξεπερνάει τα εμπόδια της ζωής. Πάντως το ηθικό δίδαγμα είναι σπουδαίο.
Βικιπαίδεια: "άνθρωπος" εκ του άνω θρώσκω και ὄπωπα = κοιτάω ψηλά και αναπηδώ, βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι το ον που κοιτάζει και κινείται προς τα εμπρός, άρα είναι γεμάτος αισιοδοξία και στόχους.
Βικιπαίδεια: "άνθρωπος" εκ του άνω θρώσκω και ὄπωπα = κοιτάω ψηλά και αναπηδώ, βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι το ον που κοιτάζει και κινείται προς τα εμπρός, άρα είναι γεμάτος αισιοδοξία και στόχους.
Το εν λόγω video το έλαβα από το γιό μου Σπύρο, και ομολογώ ότι συγκινήθηκα πάρα πολύ!!
Η σχέση Αφέντη - Σκλάβου, και το αντίστροφο
 |
Σκλαβοπάζαρο στη μεσαιωνική Ευρώπη. Πίνακας του Σεργκέι Ιβανόφ(Βικιπαίδεια) |
• Ερώτηση σε παιδί, σκλάβο στο Νίγηρα
Τι θα ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
• Απάντηση: Αφέντης
Σε πολλές γωνιές του πλανήτη διαπιστώνεται η ύπαρξη ασύλληπτης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η μεγαλύτερη εκμετάλλευση εμφανίζεται σε τόπους όπου κυριαρχεί η φτώχεια-εξαθλίωση. Άνθρωποι στην υπηρεσία αφεντάδων, πραγματικοί σκλάβοι, χωρίς καμία σχεδόν ελπίδα ότι θα νοιώσουν κάποτε τι εστί ελευθερία και ευημερία. Εύλογη λοιπόν η επιθυμία του καταπιεσμένου και αμόρφωτου παιδιού να θέλει να γίνει κάποια μέρα και το ίδιο αφέντης, ώστε να έχει αυτό πλέον σκλάβους που να το υπηρετούν.
Η μεγαλύτερη εκμετάλλευση εμφανίζεται σε τόπους όπου κυριαρχεί η φτώχεια-εξαθλίωση. Άνθρωποι στην υπηρεσία αφεντάδων, πραγματικοί σκλάβοι, χωρίς καμία σχεδόν ελπίδα ότι θα νοιώσουν κάποτε τι εστί ελευθερία και ευημερία. Εύλογη λοιπόν η επιθυμία του καταπιεσμένου και αμόρφωτου παιδιού να θέλει να γίνει κάποια μέρα και το ίδιο αφέντης, ώστε να έχει αυτό πλέον σκλάβους που να το υπηρετούν.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό το σκηνικό δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί έτσι λειτουργεί η ανθρώπινη φύση, ότι υπάρχει στο DNA μας, έτσι ο ισχυρότερος θα έχει πάντα την τάση να επιβάλλεται στον αδύναμο ή λιγότερο ισχυρό, και ότι η μοναδική λύση του προβλήματος είναι να γίνει κάποιος τόσο δυνατός-ισχυρός ώστε να μην κινδυνεύει να καταλήξει σκλάβος.
Με ποιο τρόπο όμως ο σκλάβος θα κατορθώσει να φτάσει στο επίπεδο του αφέντη; Τι μεθόδους πρέπει να εφαρμόσει για να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Στην περίπτωση του παιδιού από το Νίγηρα η απάντηση βρίσκεται στην κατ’ αρχάς απόδραση από τα δεσμά του αφέντη, τη φυγή του σε τόπους όπου κανείς δε θα το αναγνωρίσει, κανείς δε θα το διεκδικήσει για να καρπωθεί το αποτέλεσμα της αμίσθωτης εργασίας του. Η συνέχεια του ονείρου βασίζεται στην επιτυχία του επιδιωκόμενου σκοπού, ο οποίος θα επιτευχθεί μέσω της αμειβόμενης εργασίας ή και μέσω άλλων ίσως μεθόδων, με στόχο τη συγκέντρωση χρηματικού ποσού ικανού να το καταστήσει αφέντη. Πολύ δύσκολο το εγχείρημα, όχι όμως και ακατόρθωτο.
Στις αναπτυγμένες χώρες του πλανήτη μας τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Υπάρχει ελευθερία επιλογής, είτε μένεις στην υπηρεσία του εργοδότη σου με την αμοιβή που σου προσφέρει, είτε παίρνεις τη μεγάλη απόφαση και ιδρύεις τη δική σου επιχείρηση, εφόσον φυσικά σου το επιτρέπουν τα οικονομικά σου, δίνοντας όλες σου τις δυνάμεις για την κατάκτηση της αγοράς και της οικονομικής ευημερίας.
Η ιστορία έχει δείξει ότι όντως με τη σκληρή δουλειά μπορεί κάποιος να γίνει Master και μάλιστα αναγνωρίσιμος, ακόμη και από τους ίδιους τους υπηρέτες του, οφείλουμε άλλωστε να ομολογήσουμε ότι δεν είναι όλοι οι αφέντες σκληροί και άδικοι.
Καλά όλα τα παραπάνω, τι γίνεται όμως στην περίπτωση που θελήσουν όλοι να δώσουν κάθε ικμάδα της ευφυΐας τους και του εργασιακού τους αποθέματος για να αποκτήσουν τον τίτλο και τα οφέλη του Master; Όταν λοιπόν διαπιστωθεί μια τέτοια τάση παρεμβαίνουν οι λεγόμενοι ρυθμιστές των συσχετισμών, ώστε να αποτρέψουν τέτοια φαινόμενα που θα αποσυντόνιζαν την από καταβολής κόσμου μαθηματική εξίσωση αφεντάδων / σκλάβων, έχουν δηλαδή γνώση οι φύλακες, δε θ’ αφήσουν όποιον κι’ όποιον να τους χαλάσει την εξίσωση, ειδικά σε ότι αφορά την αναλογία του επιπέδου Α’. Έτσι, κάποιοι από εμάς θα έχουμε την άδειά τους να γίνουμε αφέντες (επίπεδο Α’) και κάποιοι άλλοι να γίνουμε αφεντούληδες (επίπεδο Β’), οι δε αποδέλοιποι θ’ αρκεστούμε να κυνηγάμε το όνειρο, σκεπτόμενοι ότι ίσως κάποιοι χάσουν τον τίτλο του αφέντη και μας δωθεί η ευκαιρία να καλύψουμε τα δημιουργηθέντα κενά, εφόσον φυσικά λάβουμε το σχετικό χρίσμα.
Κάπως έτσι πιστεύω πως έχουν μέχρις στιγμής τα πράγματα και από ότι φαίνεται θα παραμείνουν έτσι, εκτός και εάν οι πλειοψηφία των ανθρώπων μπορέσει κάποτε να συνεννοηθεί, ώστε τελικά να επιτύχει τη χάραξη μιας αμφίδρομης και ισότιμης σχέσης ανθρώπου προς άνθρωπο. Ας μη μείνουμε όμως μόνο στις ευχές, ας αναλάβουμε πρωτοβουλίες και δράσεις για τη χάραξη και την εκπλήρωση της εν λόγω σχέσης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
- Scorpion49
- "Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος"... Νίκος Καζαντζάκης