Η σχέση Αφέντη - Σκλάβου, και το αντίστροφο

Σκλαβοπάζαρο στη μεσαιωνική Ευρώπη.
Πίνακας του Σεργκέι Ιβανόφ
(Βικιπαίδεια)
• Ερώτηση σε παιδί, σκλάβο στο Νίγηρα

Τι θα ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;

• Απάντηση: Αφέντης

Σε πολλές γωνιές του πλανήτη διαπιστώνεται η ύπαρξη ασύλληπτης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η μεγαλύτερη εκμετάλλευση εμφανίζεται σε τόπους όπου κυριαρχεί η φτώχεια-εξαθλίωση. Άνθρωποι στην υπηρεσία αφεντάδων, πραγματικοί σκλάβοι, χωρίς καμία σχεδόν ελπίδα ότι θα νοιώσουν κάποτε τι εστί ελευθερία και ευημερία. Εύλογη λοιπόν η επιθυμία του καταπιεσμένου και αμόρφωτου παιδιού να θέλει να γίνει κάποια μέρα και το ίδιο αφέντης, ώστε να έχει αυτό πλέον σκλάβους που να το υπηρετούν.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό το σκηνικό δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί έτσι λειτουργεί η ανθρώπινη φύση, ότι υπάρχει στο DNA μας, έτσι ο ισχυρότερος θα έχει πάντα την τάση να επιβάλλεται στον αδύναμο ή λιγότερο ισχυρό, και ότι η μοναδική λύση του προβλήματος είναι να γίνει κάποιος τόσο δυνατός-ισχυρός ώστε να μην κινδυνεύει να καταλήξει σκλάβος.

Με ποιο τρόπο όμως ο σκλάβος θα κατορθώσει να φτάσει στο επίπεδο του αφέντη; Τι μεθόδους πρέπει να εφαρμόσει για να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα;

Στην περίπτωση του παιδιού από το Νίγηρα η απάντηση βρίσκεται στην κατ’ αρχάς απόδραση από τα δεσμά του αφέντη, τη φυγή του σε τόπους όπου κανείς δε θα το αναγνωρίσει, κανείς δε θα το διεκδικήσει για να καρπωθεί το αποτέλεσμα της αμίσθωτης εργασίας του. Η συνέχεια του ονείρου βασίζεται στην επιτυχία του επιδιωκόμενου σκοπού, ο οποίος θα επιτευχθεί μέσω της αμειβόμενης εργασίας ή και μέσω άλλων ίσως μεθόδων, με στόχο τη συγκέντρωση χρηματικού ποσού ικανού να το καταστήσει αφέντη. Πολύ δύσκολο το εγχείρημα, όχι όμως και ακατόρθωτο.

Στις αναπτυγμένες χώρες του πλανήτη μας τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Υπάρχει ελευθερία επιλογής, είτε μένεις στην υπηρεσία του εργοδότη σου με την αμοιβή που σου προσφέρει, είτε παίρνεις τη μεγάλη απόφαση και ιδρύεις τη δική σου επιχείρηση, εφόσον φυσικά σου το επιτρέπουν τα οικονομικά σου, δίνοντας όλες σου τις δυνάμεις για την κατάκτηση της αγοράς και της οικονομικής ευημερίας.

Η ιστορία έχει δείξει ότι όντως με τη σκληρή δουλειά μπορεί κάποιος να γίνει Master και μάλιστα αναγνωρίσιμος, ακόμη και από τους ίδιους τους υπηρέτες του, οφείλουμε άλλωστε να ομολογήσουμε ότι δεν είναι όλοι οι αφέντες σκληροί και άδικοι.

Καλά όλα τα παραπάνω, τι γίνεται όμως στην περίπτωση που θελήσουν όλοι να δώσουν κάθε ικμάδα της ευφυΐας τους και του εργασιακού τους αποθέματος για να αποκτήσουν τον τίτλο και τα οφέλη του Master; Όταν λοιπόν διαπιστωθεί μια τέτοια τάση παρεμβαίνουν οι λεγόμενοι ρυθμιστές των συσχετισμών, ώστε να αποτρέψουν τέτοια φαινόμενα που θα αποσυντόνιζαν την από καταβολής κόσμου μαθηματική εξίσωση αφεντάδων / σκλάβων, έχουν δηλαδή γνώση οι φύλακες, δε θ’ αφήσουν όποιον κι’ όποιον να τους χαλάσει την εξίσωση, ειδικά σε ότι αφορά την αναλογία του επιπέδου Α’. Έτσι, κάποιοι από εμάς θα έχουμε την άδειά τους να γίνουμε αφέντες (επίπεδο Α’) και κάποιοι άλλοι να γίνουμε αφεντούληδες (επίπεδο Β’), οι δε αποδέλοιποι θ’ αρκεστούμε να κυνηγάμε το όνειρο, σκεπτόμενοι ότι ίσως κάποιοι χάσουν τον τίτλο του αφέντη και μας δωθεί η ευκαιρία να καλύψουμε τα δημιουργηθέντα κενά, εφόσον φυσικά λάβουμε το σχετικό χρίσμα.

Κάπως έτσι πιστεύω πως έχουν μέχρις στιγμής τα πράγματα και από ότι φαίνεται θα παραμείνουν έτσι, εκτός και εάν οι πλειοψηφία των ανθρώπων μπορέσει κάποτε να συνεννοηθεί, ώστε τελικά να επιτύχει τη χάραξη μιας αμφίδρομης και ισότιμης σχέσης ανθρώπου προς άνθρωπο. Ας μη μείνουμε όμως μόνο στις ευχές, ας αναλάβουμε πρωτοβουλίες και δράσεις για τη χάραξη και την εκπλήρωση της εν λόγω σχέσης.
Αναρτήθηκε από Scorpion49 On Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010
Ετικέτες
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)