Στην πολιτική ο ίσιος δρόμος είναι αδιάβατος

Τάδε έφη Χάρολντ Μακμίλλαν, 1894-1986, Βρετανός Πρωθυπουργός

Τι προσπάθησε να μας πει ο εν λόγω πολιτικός;

Μήπως ότι οι ανά τον κόσμο πολιτικοί προσπαθούν δια της τεθλασμένης οδού να επιτύχουν τα θεάρεστα έργα τους, εκτός βέβαια της πολυπόθητης ευημερίας των λαών; Προεκλογικά, υποσχέσεις σε δραματικούς πολλές φορές τόνους, μετεκλογικά πλήρης αμνησία περί των υποσχεθέντων.
Όντως, ο ίσιος και έντιμος δρόμος για τους πολιτικούς είναι αδιάβατος, έτσι επιλέγουν τον ευκολότερο δρόμο, ας είναι και μακρύτερος, δηλαδή εκείνον της συναλλαγής με τα προσφιλή τους πρόσωπα που τους εξασφαλίζουν μακροζωία και ευημερία. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα βαρεθούν ποτέ ούτε θα κουραστούν να βαδίζουν το δρόμο της τεθλασμένης (μήπως θα πρέπει να  τους δώσουμε  κάτι παραπάνω για οδοιπορικά;), παρά το γεγονός ότι απαιτούν από την πλειοψηφία των λαών να βαδίζουν τον ίσιο δρόμο, δηλαδή εκείνον της νομιμότητας που οι ίδιοι συστηματικά αποφεύγουν.

Ο λαός που στερείται το δικαίωμα στο όραμα και την ελπίδα αργά ή γρήγορα θα αντιδράσει και πιθανόν οι συνέπειες να είναι απρόβλεπτες.

Ας έχουν κατά νου οι πανταχόθεν εξουσιαστές και τη ρήση του Αριστοτέλη:
"Η φτώχεια είναι ο γονιός της επανάστασης και του εγκλήματος"